rememberance
die specifieke geur van water op stof
helderziende lamp
tranen van wersten
verzegelde gewesten
wespennest op bloedende bol glasblazer
integendeel kwam je er toen niet meer uit
als een nieuwe muur in je dij verstrengeld
vuur, ruimschoots, gelovig
als de ingang waardoor niemand
naar binnen gaat, klamp ik mij vast aan
wingerds van muren
moe van het huilen in het moeras
tranen regende het rivieren
als Gods toezicht op de wereld
straalde de eenzaamheid nagenoeg warmte uit
vallende kersen op treurende paarden
schreef je een brief aan een gestorvene
zo nauw als geen speld tussen te krijgen
wierp ze haar natte haren
op de zilveren kast op de rozen
voor de spiegel
littekens achter engelengelaten
in woorden van getallen
in getallen van woorden
strijken de lucifers tot ontbranding
Joera
